Friday, September 11, 2009

နည္းနည္းေလးပဲလြဲတာပါ


သူနာျပဳဆရာမေလး ျပန္ေျပာလိုက္တဲ့စကားက …
CHEERS!!
ေမ့ေဆးပ်ယ္လို ့ ႏိုးထလာတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ ေဘးဘီ ဝဲယာကို
ဝိုက္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ သူက လူနာအိမ္ေဆာင္ခန္္းထဲက ကုတင္ေပၚမွာ ရွိေနျပီး
သူ ့နံေဘးမွာ သူနာျပဳဆရာမတစ္ေယာက္ ရပ္ေစာင့္ေနတာ ေတြ ့လိုက္ရတယ္။
ခြဲစိတ္ခန္းထဲမွာ အစစအရာရာ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ရွိခဲ့ရဲ့လားလို ့ သူက
ေမးပါတယ္။

သူနာျပဳဆရာမေလးက ျပံဳးျပီး …
“အဆင္ေျပပါတယ္ရွင္… အားလံုးေခ်ာေခ်ာေမာေမာပါပဲ”

“ကြ်န္ေတာ္က ခြြဲစိပ္ခံရမွာကို ေၾကာက္ခဲ့တာဗ်”

“ဘာျဖစ္လို ့ေၾကာက္ရမွာလဲ၊ စိုးရိမ္စရာ ဘာဆိုဘာမွ မရွိဘူး”

“ကြ်န္ေတာ္က အျမဲတမ္း လြဲလြဲေလးေတြနဲ ့ ၾကံဳခဲ့ရသူဆိုေတာ့
အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ေၾကာက္တယ္ဗ်” … လို ့အစခ်ီျပီး သူ ့ကို ေမြးစကတဲက
လြဲမွားခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို စီကာပတ္ကံုး ေျပာျပပါေတာ့တယ္။

သူ ့ကိုေမြးတဲ့ ေဆးရံုမွာ ကေလးခ်င္းမွားမိလို ့ သူ ့အသက္
ဆယ္ႏွစ္သားေလာက္အထိ အာရွသား လင္မယားကို သူ ့မိဘလို ့ပဲ မွတ္ယူခဲ့ရတယ္တဲ့။
သူ ့မိဘဆိုသူေတြကလည္း သူတို ့ရဲ့ ကေလးဟာ ဘာလို ့ အသားေတြ ဒီေလာက္ေဖြးျပီး
မ်က္လံုးဒီေလာက္ ျပဴးရသလဲ ဆိုတာကို အဲဒီတုန္းက ဘယ္လိုမွ စဥ္းစားလို
့မတတ္ခဲ့ၾကဘူးတဲ့။ ေနာက္မွ ကေလးခ်င္းမွားမွန္း သိျပီး သူ ့ကို သူ ့ရဲ့
မိရင္းဖရင္းေတြဆီ ျပန္သြားပို ့ေပးၾကသတဲ့။ အတိအက်ေျပာရရင္ေတာ့ သူ
့မိခင္ဆီျပန္ပို ့ေပးတာပါ။ သူ ့အေဖက သူ ့အေမကို ႏွစ္အေတာ္ၾကာၾကာကတည္းက
ပစ္သြားခဲ့ပါျပီ။ ဥေရာပသူ သူ ့မိန္းမက တရုတ္ ရုပ္နဲ ့ကေလးေလး ေမြးလာလို
့ပါတဲ့ေလ။

“ကြ်န္ေတာ္နာမည္ကလည္း မွားျပီး ရ’ထားတာဗ်”

“ရွင့္နာမည္က လီရီယို မဟုတ္ဘူးလား”

“အမွန္က ကြ်န္ေတာ့္ကို ေလာင္ရိုလို ့မွည့္တာ။ အဲဒါ စိစစ္ေရးရံုးေရာက္မွ
ဘယ္လိုကေန ဘယ္လို လီရီယို ျဖစ္သြားလည္း ကြ်န္ေတာ္လည္း မေျပာတတ္ေတာ့ဘူး။”

လြဲမွားမႈေတြက အဲဒီမွာတင္ အဆံုးမသတ္ေသးပါဘူး။ သူေက်ာင္းတက္ေတာ့လည္း
သူ’မက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ပစ္မႈေတြအတြက္ ခဏခဏ မွားျပီး အပစ္ေပးတာကို ခံခဲ့ရတယ္။
တကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္ စာေမးပြဲကို သူက ဂုဏ္ထူးနဲ ့ေအာင္ေပမယ့္ ကြန္ျပဴတာက
စာရင္းမွားထုတ္လို ့ သူ တကၠသိုလ္တက္ခြင့္ မရလိုက္ဘူး။

“ျပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ သံုးႏွစ္ကစျပီး ထူးဆန္းတဲ့ တယ္လီဖုန္းအခြန္ေတြကို
ေဆာင္ေနရတယ္ဗ်။ ေရွ ့လတုန္းကဆို တယ္လီဖုန္းခ ေငြ ၃၀၀/- ေဆာင္ခဲ့ရတယ္”

“ရွင္က ႏိုင္ငံျခားဖုန္းေတြ ခဏခဏ ေခၚပံုရတယ္”

“ဘယ္ကလာဗ်ာ… ကြ်န္ေတာ့္အိမ္မွာ တယ္လီဖုန္းေတာင္မရွိဘူး။”

မိန္းမရေတာ့လည္း မွားျပီးရျပန္ေရာ။ သူ ့မိန္္းမက သူ ့ကို တျခားတစ္ေယာက္နဲ
့ မွားျပီး လက္ထပ္ခဲ့တာ။ အိမ္ေထာင္ေရးကလည္း အဆင္မေျပပါဘူး။

“ဘာလို အဆင္မေျပျဖစ္ရတာလဲ…”

“သူက တျခားတစ္ေယာက္နဲ ့ မွားျပီးလက္ထပ္ခဲ့တာေလ။ ကြ်န္ေတာ့္ကို
တကယ္ခ်စ္တာမွ မဟုတ္ဘဲ။ အဲဒီေတာ့ သူခ်စ္တဲ့ သူ ့ခ်စ္သူဆီပဲ
အျမဲတမ္းသြားေနေတာ့တာေပါ့။”

လူမွားျပီး ခဏခဏ အဖမ္းခံရဖူးတယ္။ သ’ူမယူဖူးတဲ့ အေၾကြးေတြအတြက္
အတိုးေတာင္းတဲ့စာေတြ ခဏခဏရဖူးတယ္။ ဆရာဝန္ကသူ ့ကို အခုလိုေျပာေတာ့
သူေပ်ာ္ေတာင္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္ဆို
ပဲ …

“ခင္ဗ်ား လူေလာကမွာ သိပ္ၾကာၾကာ ေနခြင့္မရေတာ့ဘူးဗ်ာ”

ဒါလည္း ဆရာဝန္က သူူ ့ကို လူနာမွားျပီး ေျပာမိတာတဲ့။ တကယ္က
ဘာမွျဖစ္ေလာက္တဲ့ ေရာဂါမဟုတ္ပါဘူး။ အူအတက္ေပါက္ရံုကေလးပါ။

“အခု ခင္ဗ်ားက ကြ်န္ေတာ့ကို ခြဲစိတ္ခန္းထဲမွာ ဘာအမွားအယြင္းမွမရွိဘူး
ဆိုေတာ့ ယံုရခက္ခက္ေပါ့ဗ်ာ”

ဒီမွာတင္ ျပံဳးျပီးနားေထာင္ေနတဲ့ သူနာျပဳဆရာမေလးရဲ့ မ်က္ႏွာဟာ
တမဟုတ္ခ်င္း ျငိွဳးက်သြားပါတယ္။

“အူ.. အူအတက္ေပါက္တာ… ဟုတ္လား …”

“ဟုတ္တယ္ေလ … ကြ်န္ေတာ္ အူအတက္ေပါက္လို ့ ျဖတ္ထုပ္ဖို ့အတြက္
ေဆးရံုတက္ရတာေလ ... ဘာျဖစ္လို ့လဲ…”

သူနာျပဳဆရာမေလး ျပန္ေျပာလိုက္တဲ့စကားက …

“ဒါဆို ရွင္က … ေယာက္်ားကေန မိန္းမျဖစ္ေအာင္ ခြဲစိတ္တဲ့ လူနာ မဟုတ္ဘူးေပါ့…”
--
======================================

Fredrick @ Phyo Wai Kyaw
စာေရးသူ နာမည္ရင္းကိုမသိလို႔မေဖၚမနိုင္တာပါ။ ေရးသူမ်ားဖတ္မိရင္ နာမည္ေလး ေရးေပးထားခဲ့ေနာ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ Forward ကေန ကူးထည့္ထားတာျဖစ္ပါတယ္။

No comments:

Post a Comment