မယုံရင္ ပုံျပင္လို႔သာမွတ္လိုက္

တစ္ခါတုန္းကတဲ့............
ေမွာင္မိုက္လွတဲ့ ည..ေလးတစ္ည မွာေပါ့၊ အရက္သမားရယ္၊ ဘိန္းသမားရယ္၊ ေဆးေျခာက္သမားရယ္ လူသုံးေယာက္ဟာ ခရီးတစ္ခုကို အတူသြားၾကတယ္တဲ့။ ေလွေလးတစ္စီးငွါးလို႔ ျမစ္ေၾကာင္း အတိုင္းစုံဆင္းလာၾကတယ္။ ေရစုံခရီးဆိုေတာ့ အားစိုက္ၿပီးေလွာ္စရာမလိုေတာ့ သိပ္ႀကိးမပင္ပန္းလွဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ လမ္းရွင္းဖို႔အတြက္နဲ႔ ေလွကို လမ္းေၾကာင္းမွန္ထိန္းဖို႔ေတာ့လိုတာေပါ့ သူတို႔သုံးေယာက္ထဲက အရက္ႀကိဳက္တဲ့သူက သူ႕ပုလင္းေလးထုတ္ၿပီး '' ငါ ေလွဦးကေန လမ္းရွင္းမယ္ေဟ့ '' လို႔ေျပာတယ္။ ေဆးေျခာက္သမားကေတာ့ '' ငါက ပဲ့ထိန္းမယ္ေဟ့ '' ဘ ိန္းႀကိဳက္တဲ့သူကေတာ့ ေလွ၀မ္းထဲ အလယ္မွာ ေခြေခြေလးပဲ ဘိန္းရွဴဖို႔ျပင္ရင္ '' ေမာင္ရင္တို႔ သေဘာအတိုင္းပါဗ်ား '' လိုေျပာသတဲ့.......
ဒီလိုနဲ႔ သူအႀကိဳက္သူေရြးခ်ယ္လို႔ ေလွ ေလးနဲ႔ ခရီးထြက္လာၾကတဲ့ သူသုံးေယာက္ဟာ နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ သူတို႔ မီ၀ဲထားတဲ့ အရက္ရွိန္ ဘိန္း ေဆးေျခာက္ေတြက အစြမ္းျပေနေလေတာ့ သူနယ္ပယ္မွာ သူ႕အေတြးေတြနဲ႔ နွစ္ေမ်ာေနၾကတုန္း လမ္းခရီးစစ္ေဆးေရးဂိတ္ေရာက္တာမသိၾကလိုက္ဘူးတဲ့
စစ္ေဆးေရးစခန္းက တာ၀န္က် လူတစ္ေယာက္က လက္နွိပ္မီးနဲ႔ လမ္းထိုးၿပီး
'' ေဟ့ ျမစ္ထဲက လူသုံးေယာက္ပါတဲ့ေလွ ကမ္းကပ္ '' လို႔ လွမ္းေအာ္တယ္တဲ့ ဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔ရဲ႕ အာရုံခံစားမႈနဲ႔ သေဘာထားေတြတစ္ခါတည္း ေပၚလာေတာ့တယ္။
ေလွရဲ႕ ဦးပိုင္းမွာ ေနတဲ့ အရက္သမားက ခ်က္ခ်င္းပဲ ပုဆိုးကေတာင္းက်ဳိက္လို႔ '' ဘယ္ေကာင္လဲကြ ... ဒီး လို႔ကပ္ရမွာလား........ မိုက္ရင္ ေလွေပၚလာကြ... ဘယ္ေခြး မွ လူမထင္ဘူး.......ကြ ...'' မၾကား၀ံမနာသာေတြဆဲၿပီး စိန္ေခၚေနေတာ့တဲ့...
ေလွ၀မ္းထဲက ဘိန္းသမားကေတာ့ တုန္ရီေၾကာက္လန္႔စြာနဲ႔ '' အမေလးဗ်.... ေၾကာက္ပါၿပီဗ်... ကပ္ဆိုကပ္ပါ့မယ္ဗ် '' လိုေအာ္တယ္တယ္တဲ့.....
ေလွ ေနာက္ပိုင္းပဲမွာေနတဲ့ ေဆးေျခာက္သမားကေတာ့ '' ၾကည့္က်က္လုပ္ၾကပါ ေမာင္ရင္တို႔ရာ.......ကမ္းကပ္ဆိုလဲ ကပ္ပါ့မယ္လို႔ ေျပာလိုက္ပါ ေမာင္ရင္ရာ..... '' လို႔ ေျပာတယ္တဲ့.. အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့ ဒါပါပဲ ။ ။
ဒီလိုပါပဲ ဘ၀ခရီးမွာ တစ္ေလွထဲစီး တစ္ခရီးထဲ သြားၾကရတဲ့အခါ အျမင္အေတြးမတူညီမႈေတြကို ေတြ႕ၾကတတ္စၿမဲပါ။ အဲဒီအခါ အရက္သမားလို ျဖစ္လာသမွ် ေဒါသနဲ႔ တုန္႔ ျပန္မလား သတၱိရွိရွိ တက္တက္ႀကြႀကြ ရင္ဆိုင္မလား၊ ဘိန္းသမားလို ေၾကာက္ပါၿပီဗ်လို႔ ကုန္းေအာ္ေနမလား.. ေဆးေျခာက္သမားလို '' ၾကည့္ၾကက္လုပ္ၾကပါ '' လို႔ သေဘာတရားေတြခ် ျပမလား ..
ကိုယ္ကေတာ့ '' စဥ္းစဥ္းစားစားလည္းလုပ္ၾကပါေမာင္ရင္တို႔ရာ'' လို႔ပဲ ေအာ္ေျပာလုိက္ပါ့ရေစေနာ္။
ဘ၀ အေမာေျပၾကပါေစ။ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိၾကပါေစ

အေၾကြပန္းနဲ႔ လမ္းေပ်ာက္သူ

နွင္းမုန္ေတြၾကားမွာ ၀ိုးတ၀ါး မသဲမကြဲ နဲ႔ ခေရပန္းအေၾကြေလးေတြ လိုက္ေကာက္ေနတဲ့ သမီးေလးေရ.........
သမီးဘ၀မွာ မျပည့္စုံမႈေတြမ်ားေပမဲ့ ဒီေအးခ်မ္းတဲ့ဘ၀ေလးမွာ ေပ်ာ္ေနတာ ျမင္ခ်င္တယ္။ သမီးေလး ေဟာင္းႏြမ္းအ၀တ္ကို၀တ္ထားေပမဲ့ သမီးေလးရဲ႕ ျဖဴစင္တဲ့ႏွလုံးသားေလးက ကမၻာေလာကကိုအလွဆင္ေနတယ္။
ဘာမွမလိမ္းျခယ္ထားေပမဲ့ သမီးေလးမ်က္နွာဟာ အျပစ္ကင္စြာ ၾကည့္ေကာင္းေနတယ္။
အျပင္ေလာကရဲ႕ ဟန္ေဆာင္ဖုန္းကြယ္မႈေတြက ပိန္းပိတ္ေအာင္ ေမွာင္ေနတဲ့ ျမဴႏွင္းေတြထက္ မ်ားတယ္။ သိရခက္တယ္။ သမီးေလးလူလားေျမာက္လာတဲ့အခါ သမီးရဲ႕ ပင္ကိုယ္ရိုးသားျဖဴစင္မႈေတြ ေျပာက္ကြယ္သြားေအာင္ အမ်ဴိးမ်ဳိး ေသြးေဆာင္ၾကလိမ့္မယ္။ အၿပဳံးတိုင္းဟာ မေအးျမေတာ့ဘူး၊ သမီးေလးရဲ႕ သန္႔စင္တဲ့ အၿပဳံးေတြ၊ ပင္ကိုယ္ရိုးသားမႈေတြကို ေဆးေရာင္အမ်ဳိးမ်ဳိး နဲ႔ ေျပာင္းလွဲပစ္ၾကလိမ့္မယ္။
သမီးေလးေရ.....ဘယ္လို ပတ္၀န္းက်င္အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာေရာက္ေရာက္ ေခတ္မီသူ ေခတ္ဆန္သူ ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ေတြကို မတပ္မက္ပါနဲ႔ ေခတ္ဆန္မႈတိုင္းမွာ အေကာင္းအဆိုးရွိတယ္။ က်န္းမာေရး ပညာေရး ေခတ္မီမႈေတြ ကို တန္ဘိုးထားပါ။ သမီးေလးေရ.......... ရွမ္ပိန္၊ ဘီယာေသာက္ၿပီး နိုက္ကလပ္ေတြမွာ ဖင္လႈပ္ ေခါင္းလႈပ္ ခုံေပါက္ေနမွ ေခတ္ဆန္မယ္ဆိုရင္ အဲဒီေခတ္ဆန္မႈမ်ဳိးထက္ သနပ္ခါးပါးၾကားကြက္ေလးနဲ႔ ရုိးသားစြာ အေၾကြပန္းေလးေကာက္ေနရတဲ့ ဘ၀က တန္ဘိုးရွိပါတယ္။ ပါတီတက္ၿပီး ကိုယ့္အိပ္ယာ ကိုယ္ျပန္မအိပ္တဲ့ ေခတ္မီမႈထက္ ေတာေတာင္ထဲမွာ ဟင္းရြက္ခူးေနတဲ သမီးေလးဘ၀က မြန္ျမတ္ပါတယ္။ သမီးေလးေရ မြန္းၾကပ္တဲ့ ၿမိဳ႕ျပလမ္းမႀကီးေတြထက္ လယ္ကြင္းစိမ္းစိမ္းၾကားက ကန္စင္းရိုူးေပၚလမ္းေလ်ာက္ရတာက
ပိုေကာင္းတယ္။ ပ်ာတစ္အုံလို ျပြတ္ခဲေနတဲ့ ကန္ထရိုက္တိုက္ေတြမွာေနရ တာထက္ ေတာင္ကုန္းေလးေပၚက ေတာင္ယာတဲမွာ လြတ္လပ္စြာေနရတာက ပိုေကာင္းပါတယ္။
ဒါေပမဲသမီးေလးရယ္ အၿမဲေအးခ်မ္းေနခဲ့တဲ့ သမီးေလးတို႔ ေတာင္ယာတဲေလးေတာင္ လူေတြရဲ႕ ေလာဘ ေဒါသေတြနဲ႔ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး မယုံၾကည္မႈေတြက သမီးတို႔ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေနတဲ့ကမၻာေလးေတာင္ အခု ပ်က္စီးေနၿပီပဲေလ.........ဘယ္လိုဘ၀ပဲေရာက္ပါေစ သမီးေလးရယ္ အေၾကြပန္းေကာက္ ထင္းေျခာက္ရွာ ဘ၀မွာရွိခဲ့တဲ့ ရိုးသားမႈေလးကိုေတာ့ မပ်က္စီးပါေစနဲ႔ေနာ္။
သမီးေမြးဖြားရာ ေတာင္ယာေတာေလး ေအးခ်မ္းပါေစ။ ခေရပင္ႀကီး အပြင့္လႈိင္လိႈင္ေ၀ပါေစ။

အေမနဲ႔ရြာကိုလြမ္းတယ္

ေအာ္ အိမ္နဲ႔ခြဲခြါခဲ့ရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြ ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် အလြမ္းေတြက ရင္မွာ၀င္ေရာက္ေနရာယူလို႔ ေန၀င္ခ်ိန္ ပင္လည္ျပင္ကို ေငးေမာၾကည့္ေနခိုက္မွာေတာင္ စိတ္က ဒီပင္လယ္ျပင္မွာမရွိဘူး ဒီပင္လယ္ႀကီးရဲ႕ အျခားတစ္ဖက အေမ့အိမ္ကို ေရာက္ေနတတ္တယ္။ စာသင္ခန္းမွာ စာသင္ေနရတဲ့အခါမွာလည္း စိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔မကပ္ေတာ့ ဘာသင္လိုက္မွန္းမသိလိုက္တဲ့ အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီး အလြမ္းဆိုတာ ေ၀းကြာေနသူေတြအတြက္ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိတဲ့ ေျဖသိမ့္မႈတစ္ခု ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္လည္းေလ အေမနဲ႔ေ၀းကြာေနရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြမွာ ေျဖသိမ့္နိုင္ဖို႔ ''အရမ္းလြမ္းတယ္ ေမေမ '' ဆိုတဲ့ စကားေလးနဲ႔ အေဖၚျပဳေနရတယ္။
ဒီအခ်ိန္ဆို ေမေမဘာေတြလုပ္ေနမလဲ စိတ္ထဲေမွ်ာ္မွန္းလို႔ အေမကိုသတိရတဲ့ စိတ္ေတြ ရင္ထဲ မြန္းၾကပ္ခံစားေနရေပမဲ့ ေရးဖြဲစရာ စကားလုံးရွာမေတြဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အေမ့ကို စိတ္က သတိရေနတတ္တာ ၾကာၿပီေပါ့.....
အေမ သားျပန္လာခ်င္ၿပီ၊ အေမ့ကိုလြမ္းတယ္။ ဒီအခ်ိန္ဆို ေရေဖြးေဖြးေတြနဲ႔ စပါးခင္းလယ္ေတာကိုလြမ္းတယ္။ ဆြမ္းအုပ္ေခါင္းေပၚတင္လို႔ ဆြမ္းလွဴသြားေနတဲ့ အေမ့ကို ျမင္ေရာင္တယ္။ ျဖစ္ထဲေမွ်ာလာတဲ့ သစ္ထင္းေတြကို ရြက္ေလွေလးေတြနဲ႔ဆယ္ယူေနၾကတာ ကိုလြမ္းတယ္။ ေတာင္ေပၚက အင္ရြက္ေခ်ာက္ေၾကြသံနဲ႔ ပုစဥ္းရင္ကြဲေအာ္သံကို လြမ္းတယ္။ ေႏြဦး ရာသီရဲ႕ ေယာက္ဖေခြးေခၚ ငွက္၊ ဥၾသ ငွက္ တြန္သံေတြကို ၾကားခ်င္တယ္။ စက္သံဆူညံေနတဲ့ ေရႊတူးတဲ့ လုပ္ကြက္ေတြကို လြမ္းတယ္။ မီးခိုးတစ္လူလူထေနတဲ့ ေတာင္ယာေတာေတြကိုလြမ္းတယ္။လျပည့္ည ရဲ႕ ဖိုးလမင္းကို ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းမွာ ပက္လက္အိပ္လို႔ ၾကည့္ရင္း ေလညွင္းခံရတာကို လြမ္းတယ္။ ည မိုက္ညမွာ ေခြးတစ္အုပ္ရဲ႕ ထိုးေဟာင္သံ အူသံေတြကို ၾကားေယာင္
ေနတယ္။ မနက္ေစာေစာ ရြာဦးေက်ာင္းက အုန္းေမာင္းေခါက္သံကို သတိရတယ္။
ေနလုံးနီနီႀကီးက မင္းသမီးေတာင္ထိပ္တည့္တည့္ကို ငုတ္လ်ဳိး၀င္သြားတဲ့ ေန၀င္ခ်ိန္ရႈခင္းကို ကမ္းပါးထိပ္ကေနၾကည့္ခ်င္တယ္။ ဖုန္တစ္ေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ ကြ်ဲ ႏြားေတြ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ကို လြမ္းတယ္။ ကြ်န္းေျမ သဲေသာင္ျပင္မွာ မီးတုတ္ေတြထြန္းလို႔ ပုရစ္ ပုိုးကုန္း ရွာေနတဲ့ ညျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ခ်င္တယ္။ ေအးခ်မ္းတဲ့ ေတာသဘာ၀ေတြကို လြမ္းတယ္အေမရယ္။ အေမရယ္ ... အေမနဲ႔လည္းေတြ႕ခ်င္တယ္။ ဒီသဘာ၀ အလွေတြကို လြတ္လပ္စြာ ခံစားခြင့္ရခ်င္တယ္။ ဒါေတြဟာ သားေလး ဘ၀မွာ ေပ်ာက္ဆုံးေနတာ
ၾကာခဲ့ၿပီေမေမ.... တစ္ေန႔ေန႔တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အေမ့ ရင္ခြင္ကိုခိုလႈံခ်င္တယ္။ အေမ့ပတ္၀န္းက်င္သဘာ၀အလွ ရႈခင္းေတြအားလုံးကို လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔ ၾကည့္ရႈခံစားခ်င္တယ္အေမ။
ေမေမအသက္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ...........
ေမေမရဲ႕ အေ၀းေရာက္သား
သီခ်င္းေလးနားေထာင္လုိက္ဦးမယ္ေနာ္ ထူးအိမ္သင္ရဲ႕ အေမ့အိမ္ေလးေပါ့

ကံဆိုးတဲ့ တစ္ေနတာ

ငါ မနက္အိပ္ယာနိုးတဲ့ခ်ိန္
မိုးတိမ္ေတြတက္လာၿပီး
လွ်ပ္တစ္ပ်က္ မိုးက ၿဖိဳးၿဖိဳးေဖ်ာက္ေဖ်ာက္
ေရခ်ိဳးမယ္အလုပ္
ေခြေခါက္ျပဳတ္က်လို႔
ရုတ္တရက္မွီရာကို လွမ္းအဆြဲမွာ
ထုပ္တန္းေပၚက ပိန္ေညာင္ က
ေစာေစာစီးစီး
ဦးေခါင္းေပၚခ်ီးပါခ်သဗ်ား။
အဲ့ဒီမနက္ေပါ့
အင္တာနက္ ခ်က္တင္း၀င္ေတာ့
မဟုတ္ အတင္းေတြေျပာၿပီး
ယမင္းကညာေလးက
ဇြတ္အတင္း ဘေလာ့ သြားလို႔
ဟန္ေဆာင္ၿပဳံးၿပီး စိတ္အားတင္းမယ္္ႀကံခါမွ
သတင္းတစ္ခုက....
''မင့္ အဖိုး ေျခက်ဳိးလို႔ေဆးရုံတင္'' တဲ့
ကံဆိုးခ်က္ကေတာ့
ပိုးစိုးပက္စက္ပဲေဟ့
ဒီၾကမၼာ ဆိုးက
ဘယ္တုန္းကတည္းကၿငိဳးထားတယ္မသိဘူး
ေျပာပါရေစဦးေနာ္
စိတ္ပ်က္တာေၾကာင့္
အိပ္စက္ကာ အနားယူေတာ့မယ္အေတြးနဲ႔
အိပ္ယာေပၚထိုးအအိပ္
သိပ္ရက္စက္တယ္ဗ်ာ..
ေသျခင္းဆိုးပုရြက္က
က်ဳပ္ထိပ္လာကိုက္ျပန္ေရာ (ငယ္ထိပ္)
ဒီလိုနဲ႔
အိပ္မရလို႔ ကုန္းအထမွာ
ျဗဳန္းကနဲ အသံႀကီးနဲ႔
ခုတင္ေဘာင္ႀကီးက်ိဳးျပန္ပါေရာဗ်ဳိ႕။

အိပ္ျခင္းကို ရြံမုန္းသူ ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ကမၻာရွာေဖြသူ

က်မ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ဳိက္ခ်ဳိက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားမိခဲ့တဲ့ ညေလးတစ္ညဟာ က်မဘ၀အတြက္ အစားထိုးမရနိုင္တဲ့ ရွဴံးဆုံးမႈေတြမ်ားစြာကို ေပးဆပ္ခဲ့ရတယ္။ ႏွလုံးသားေတြကြဲေက်ခဲရတယ္။ အားကိုးရမဲ့ သားေယာက်္ားေလး ဖြားျမင္တဲ့ ညမွာပဲ က်မဘ၀ ေန၀င္သြားသလိုျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ က်မအေတြးက ဒီသားလွရတနာေလး ေမြးဖြားလာေတာ့ ဇနီးမယားေမတၱာအျပင္ သားေလးအေပၚ ဖခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာတစ္ခုပါ ရစ္ပတ္ႏြယ္လာတဲ့အတြက္ ဒီတစ္ခါေတာ့ က်မတို႔သားအမိအေပၚ ေမာင္ေတာ္ရဲ႕ ခ်စ္ေမတၱာေတြ ခိုင္ၿမဲေတာ့မယ္၊ က်မတို႔ကို စြန္႔ခြါသြားရက္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေတြးေတာမိခဲ့တယ္။ အေတြးနဲ႔ ၾကည္နူးမ၀ခင္မွာ ေမာင္ေတာ္ရဲ႕ အရိပ္အေယာက္ေလးကိုပါမေတြ႕ရေလေတာ့ ေရႊြနန္းေတာ္တစ္ခုလုံး အုံးအုံးကြ်က္ကြ်က္ ဆူညံပြက္လို႔....၊ က်မေတာ့ သိလိုက္ပါၿပီ ေမာင္ေတာ္ဟာ သားေလးနဲ႔ က်မကိုေရာ ေရႊထီးေရႊနန္းကိုပါ အၿပီးတိုင္ စြန္႔ခြါသြားၿပီဆိုတာကို .............။
တြယ္တာမႈကို အေျခခံတဲ့ ေၾကကြဲမႈမ်ားစြာကို အဲဒီည မိုးမလင္းခင္မွာပဲ က်မခံစားခဲ့ရတယ္။ တစ္ေန႔ေန႔မွာ ဒီလိုေၾကကြဲမႈေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရမွာကိုသိလွ်က္နဲ႔ မတားဆီးနိုင္ခဲ့တာ။ တားဆီးလို႔ ရနိုင္မွာလည္း
မဟုတ္ပါဘူးေလ.........။
ေမာင္ေတာ္ဟာ သားေလးနဲ႔ က်မအနားမွာ ထာ၀ရရွိေနေတာ့မွာပဲလို႔ က်မဖာသာက်မ ေတြးထင္ထား
ခဲ့မိတယ္။ ဒါဟာ ရူးသြပ္မႈတစ္ခု ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဒီရူးသြပ္မႈေလးနဲ႕ပဲ အသက္ရွင္ခ်င္ခဲ့တာပါ။
၀မ္းနည္းအားငယ္မႈကို ခံစားရေပမဲ့လည္း ေမာင္ေတာ္က က်မတို႔သားအမိကို စြန္႔ခြါသြားသည့္တိုင္ အသဲေတြလည္းမမာနိုင္၊ နာ လည္းမနာနိုင္ျဖစ္ေနရတယ္။ က်မေလ... ဒီလိုျဖစ္ခဲ့တာေတာင္ ေမာင္ေတာ္ မင္းသားအေပၚခ်စ္တဲ့ က်မရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြဟာ ဆံခ်ည္တစ္မွ်င္စာေလးမွ် မေလ်ာ့ပါးခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ေလ က်မရင္ထဲမွာ သိပ္မုန္းတာတစ္ခုေတာ့ရွိလာခဲ့တယ္။
'' အိပ္ျခင္း '' ကို က်မသိပ္မုန္းသြားခဲ့တယ္။ '' မုန္းတယ္ မုန္းတယ္ '' ဆိုတဲ့စကားကို ထပ္ခါထပ္ခါ က်မစိတ္ထဲမွာ ေရရြတ္ရင္း ဒီအိပ္ျခင္းကို က်မအရမ္းရြံမုန္းေနမိေတာ့တယ္။
အမွန္တကယ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားရင္ ေလာကႀကီးဘာျဖစ္လာမလည္း ဆိုတဲ့အေတြးေတြနဲ႔ ...........
ယေသာဓရာမင္းသမီးေလးလိုပဲ ကိုယ္လည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားခ်ိန္ ခ်စ္သူေတြက ကိုယ့္ကိုစြန္႔ခြါ....ကိုယ္က ခ်စ္သူေတြကိုစြန္ခြါသြားမႈေတြမ်ား ႀကဳံေတြ႕ရေလမလား ဆိုတဲ့အေတြးေတြနဲ႔ အိပ္ရမွာကို ေၾကာက္လန္႔ေနမိ
ေတာ့တယ္။ အိပ္ရမွာကို ရြံမုန္းမိေတာ့တယ္။
ယေသာဓရာမင္းသမီးေလးဟာ သူမအိပ္ေပ်ာ္ေနမိတဲ့ ညေလးတစ္ညမွာ ေရႊနန္းေတာ္၊ သူမနဲ႔ ေမြးကင္းစ သားေတာ္ေလးကို သူ႔ေမာင္ေတာ္ သိဒတၳမင္းသား ဘုရားအေလာင္က စြန္႔ခြါလို႔ ေတာထြက္သြားတဲ့
အခ်ိန္ကစၿပီး အိပ္ျခင္းကို ရြံမုန္းသြားခဲ့တယ္။
စြန္႔ခြါရက္သူက စြန္႔ခြါရက္ေသာ္လည္း မမုန္းနိုင္သူအဖို႔ေတာ့ အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ညမ်ားစြားကိုျဖတ္သန္းလို႔.....
နစ္ေတြၾကာလာေတာ့လည္း ေအာ္... ေမာင္ေတာ္ဟာ သူ႔ရဲ႕ျပည့္စုံမႈ၊ ၾကည္ႏူးသာယာမႈေတြကို စေတးၿပီး က်မတို႔သားအမိနဲ႔ ကပိလ၀တ္ ျပည္သူျပည္သားေတြကို စြန္႔ခြါသြားတာဟာ မုန္းလို႔ မဟုတ္ပါဘူးဆိုတာရယ္ ...ေလာကရွိ သတၱ၀ါအားလုံးကို သနားၾကင္နာမႈေတြနဲ႔ ကယ္တင္ဖို႔ဆိုတာရယ္.. သိလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ က်မေရာ သားေလးနဲ႔ ကပိလ၀တ္ေန ျပည္သူျပည္သားအားလုံးပါ ေမာင္ေတာ္ ရွာေဖြေတြ႕ရွိတဲ့ '' ေအးၿငိမ္းတဲ့ ကမၻာသစ္ '' မွာ အပူအပင္ကင္းစြာနဲ႔ ျပန္လည္ဆုံဆည္းေနၾကရၿပီဆိုတာ သေဘာေပါက္နားလည္သြားေတာ့တယ္။

ဘုရားအေလာင္းသိဒၵတၱမင္းသားနဲ႔ ယေသာဓရာမင္းသမိးေလးအေၾကာင္းကို အိပ္မေပ်ာ္ တ့ဲ ညေလးတစ္ညမွာ ခံစားမႈေတြနဲ႔ ေရာေမြလိုက္မိတယ္။
အားလုံးေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိၾကပါေစ။

သင္ၾကားမႈနဲ႔ရွင္သန္ျခင္း

'' တို႕ေတာ့ အသက္ႀကီးပါၿပီကြာ ပညာသင္ရတာ သိပ္မဟုတ္ေတာ့ဘူးလို႔ '' ေျပာသူေတြအတြက္ သီရိလကၤာနိုင္ငံ ေကလနီယတကၱသိုလ္မွာ MA တန္း တက္ေရာက္သင္ၾကားေနတဲ့ ဒီေမေမက '' ငါမအိုေသးဘူး ''လို႔
ေျပာေနသလိုပဲ လူငယ္ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ အတူ ပညာသင္ယူေနတယ္။ ဒို႕ျမန္မာနိုင္ငံမွာဆိုရင္ ဒီအသက္အရြယ္ဟာ ေျမးခ်ီေနတဲ့အရြယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ တရားဘာ၀နာပြါးေနေလာက္တဲ့အရြယ္ေပါ့။ သိပ္အံ့ၾသစရာေကာင္းတယ္ေနာ္။ ရာသက္ပန္ ပညာေရးစနစ္ကို မိးေမွာင္းထိုးျပေနသလိုပဲ။ ဒီေမေမႀကီးက ေက်ာင္းသားေတြထဲမွာ အသက္အႀကီးဆုံးပဲ အျခား ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြရဲ႕ အသက္အရြယ္ထဲမွာ ဒီအေမက အႀကီးဆုံးမို႔ ဦးတည္ေရးရေပမဲ့ တစ္တန္းတည္းမွာပဲ အသက္ 50 ေက်ာ္ 60 ေက်ာ္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ အမ်ားႀကီးပဲ 2009- ခုနစ္ ေကလနိယတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူႀကီးေပါ့။ ဒီအေမႀကီးကိုျမင္ေတာ့ ေက်ာင္းတက္ရတာနည္းနည္း အားရွိလာတယ္။ တို႔နိုင္ငံက ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြကို ဒီအေၾကာင္းေျပာျပခ်င္တယ္။ ေနာက္အလ်ဥ္းသင့္ရင္ေတာ့ စာတစ္ေစာင္ျဖစ္ေအာင္ေရးဦးမယ္။ အခုေတာ့ အခ်ိန္မရလို႔ဗ်ဳိ႕ ဒီေလာက္ပဲ ေရးလိုက္တယ္။
ေအးေအးခ်မ္းခ်မး္ရွိၾကပါေစ။ ။

အလြမ္းေတြနဲ႔ ု႔မႏၱေလး

မႏၱေလးမွာေမြးတဲ့ မႏၱေလးသားမဟုတ္ေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္မႏၱေလးကိုခ်စ္တယ္၊ မႏၱေလးမွာေပ်ာ္တယ္။ မႏၱေလးကိုသတိရတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ တကၠသိုလ္မတက္ခက္အေစာပိုင္း ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္အျပင္ တကၠသိုလ္တက္ျဖစ္ေတာ့ ေလးနွစ္ တစ္ခါေက်ာင္းၿပီျပန္ေတာ့ အဂၤလိပ္စာသင္တာလိုလို ကြန္ပ်ဴတာသင္တာလိုလိုနဲ႔ ေယာင္ေတာင္ေတာင္ေနလာတာက ႏွစ္နစ္ဆိုေတာ့ မႏၱေလးကို သတိရတယ္လိုေျပာရင္ မလြန္ေလာက္ပါဘူးေနာ္။
ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြဆို မႏၱေလးေတာင္ေပၚတက္ၿပီ ေလးျပင္ေလးရပ္ အလွအပရႈခင္းေတြကို ေငးေမာၾကည့္ရတာ အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္။ အင္း .... အတြဲေလးေတြေတြ႕ရင္ေတာ့လည္း မသိမသာေခ်ာင္းၾကည့္မိခဲ့တယ္ေပါ့။ မန္းေတာင္ထိပ္ကေန ညိဳ႕မႈိုင္းေနတဲ့ ရန္ကင္းေတာင္ ေရတံခြန္ေတာင္ရႈခင္းေတြ၊ ေကြ႕ေကာက္စီးဆင္းေနတဲ့ ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီးနဲ႔ မင္းကြန္းေတာင္ရုိး၊ မင္း၀ံေတာင္၊ စစ္ကိုင္းေတာင္ရႈခင္းေတြ မသဲမကြဲ ၀ိုးတ၀ါးျမင္ရတဲ့ စစ္ကိုင္းတံတားႀကီး၊ ၿမိဳတြင္းဖက္ၾကည့္လုိက္ရင္လည္း အရင္ဆုံးလမ္းျမင္ရတာက အ့ံၾသစရာေကာင္းတဲ့ ရတနာပုံ နန္းၿမိဳ႕ရိုးနဲ႔ က်ဴံးေရျပင္၊ လယ္ကြင္းစိမ္းစိမ္းေတြနဲ႔ ပဏာရေနတဲ့ ေျမာက္ကဖက္ရႈခင္းေတြ အိုး.... ေျပာရင္းဆိုရင္း သတိတရ တမ္းတစရာ လြမ္းစရာေတြကို ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္လြမ္းလာတယ္။ ကဲ မႏၱေလးရဲ႕ အလွအပေတြနဲ႔ ႀကဳံဆုံဖူးတဲ့သူေတြနဲ႔ အေ၀းေရာမႏၱေလးသားေတြအတြက္ လက္ေဆာင္ေလးထည့္ေပးလိုက္မယ္ေနာ္။ ေရြႊမႏ္းဆီသုိ႕ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးနားေထာင္ၿပီး အလြမ္းေျပနိုင္မလား ပိုၿပီးေတာ့ပဲ လြမ္းလာမလား.............ဆိုတာ။
ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိၾကပါေစ။ ။

ႀကီးပြါးခ်င္ရင္ ဒါေတြသိဖို႔လိုတယ္ေနာ္

ဘုရားရွင္လက္ထက္က သိဂၤါလ ေခၚတဲ့ သူေဌးသားတစ္ေယာက္ဟာ

ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕အျပင္ကိုထြက္ၿပီး ေရစိုအ၀တ္ကို၀တ္ ေရစိုစိုေနတဲ့ဆံပင္ေတြနဲ႔

အေရွ႕အရပ္၊ ေတာင္အရပ္၊ အေနာက္အရပ္၊ ေျမာက္အရပ္၊ အတက္အရပ္၊

ေအာက္အရပ္ ေခၚတဲ့ အရပ္ 6 မ်က္ႏွာကို လက္အုပ္ခ်ီၿပီးရွိခိုးေနတယ္။

ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ျမတ္စြားဘုရားက ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕တြင္း ဆြမ္းခံၾကြစဥ္မွာ အရပ္ 6

မ်က္နွာကို ရွိခိုးေနတဲ့ သိဂၤါလ သူေဌးသားကို ျမင္ေတာ့

ျမတ္စြာဘုရားက “ သူတို႔သား သင္ဟာ စိုစြတ္တဲ့အ၀တ္၊ စိုစြတ္တဲ့ ဆံပင္ေတြနဲ႔

အရပ္ 6 မ်က္ႏွာကို လက္အုပ္ခ်ီရွိခိုးေနတာဟာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ”

လို႔ေမးတယ္၊

သိဂၤါလ သူတို႔သားက “ ျမတ္စြာဘုရား..... တပည့္ေတာ္ရဲ႕ အေဖ

မေသခင္ေလးမွာ “ ခ်စ္သား အရပ္ 6 မ်က္နွာကို ေသခ်ာစြာစိတ္စြဲလို႔

အၿမဲရွိခိုးရစ္ပါ “ လို႔ေနာက္ဆုံးစကားမွာထားခဲ့တာေၾကာင့္

မိဘစကားေလးစားေသာအားျဖင့္ တပည့္ေတာ္ အရပ္ 6 မ်က္နွာကို

ရွိခိုးေနပါတယ္ဘုရား “ လို႔ေလွ်ာက္ထားတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားက သိဂၤါလသူေဌးသာ…… အရပ္ 6 မ်က္နွာကို ေသခ်ာစြာစြတ္စြဲလို႔

အၿမဲရွိခိုးရမယ္လို႔မွာခဲ့တဲ့ သင့္ဖခင္ရဲ႕ စကားဟာ အခု သင္ရွိခိုးေနတဲ့ အေရွ႕အရပ္၊ ေတာင္၊ အေနာက္၊ ေျမာက္၊ အထက္၊

ေအာက္အရပ္ေတြကို ဆိုလိုတာမဟုတ္ဘူး ဟုမိန္ေတာ္မူတယ္။ သိဂၤါလ သူေဌးသားကလည္း ျမတ္စြာဘုရာ အရပ္ 6

မ်က္နွာဆိုတာ ဘာေတြပါလဲဘုရား လို႔ ထပ္ၿပီးေလွ်ာက္ထားတယ္။ အဲဒီအခါ ျမတ္စြာဘုရားက

အမိ၊ အဘ စတာေတြဟာ အရပ္မ်က္ႏွာေတြျဖစ္တယ္။ အမိ၀တ္၊ အဘ၀တ္စတာေတြကို ေနရာတစ္က်

ျပဳစုလုပ္ေကြ်းျခင္းေတြဟာ အရပ္ 6 မ်က္ႏွာကို ရွိခိုးျခင္းျဖစ္တယ္ လို႔မိန္ေတာ္မူတယ္။

ဒီေနရာမွာ ေက်းဇူးရွင္လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီက ကဗ်ာသံေပါက္ကေလးစပ္ဆိုထားတယ္။

အရပ္ေျခာက္မ်က္ႏွာ 6 ပါးအက်ဥ္း

-မာတာ ပိတာ၊ ေရွ႕ဒိသာ၊ ဆရာေတာင္ရပ္ျငား။

-သား, မယားလွ်င္၊ အေနာက္ခြင္၊ မိတ္သင္ေျမာက္အလား။

-ကြ်န္ေက်းေအာက္ဟူ။ အထက္မူ၊ သူျမတ္ရဟန္း ပုဏၰား။

-အရပ္ဒိသာ၊ ေျခာက္မ်က္ႏွာ၊ လုံစြာ ဆို႔ပိတ္ထား။

အမိအဘေတြကို သားသမီးက်င့္၀တ္အတိုင္း၊ သားသမီးေတြကို မိဘက်င့္၀တ္အတိုင္း ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ဳိး၊ ဆရာေတြကို

တပည့္က်င့္၀တ္အတိုင္း၊ တပည့္ေတြကို ဆရာက်င့္၀တ္အတိုင္း ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ဳိး၊ သားသမီးနဲ႔ ဇနီးမယားအေပၚ

လင္ေယာက်္ားက်င့္၀တ္အတိုင္း၊ လင္ေယာက်္ားအေပၚ ဇနီးမယားက်င့္၀တ္အတိုင္း ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ဳိး၊ မိတ္ေဆြ

အေပါင္းအသင္းေတြအေပၚမွာ မိတ္ေဆြက်င့္၀တ္အတို္င္း ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ဳိး၊ ကိုယ္ရဲ႕အလုပ္သမား

၀န္ထမ္းေတြအေပၚမွာ အလုပ္ရွင္က်င့္၀တ္အတိုင္၊အလုပ္ရွင္အေပၚ အလုပ္သမား ၀န္ထမ္းေတြက ေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ိဳး၊

ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္း ရဟန္းသံဃာေတြကို ယုံၾကည္စြာ ဆည္းကပ္မႈမ်ဳိး ဒီက်င့္၀တ္ေတြကို နယ္ပယ္အသီးသီးအလိုက္

လိုက္နာက်င့္သုံးျခင္း၊ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ျခင္းေတြဟာ အရပ္ 6 မ်က္ႏွာကို ရွိခိုးတာပါပဲ။

ဒီေနရာ က်င့္၀တ္ေတြကို ကဗ်ာလကၤာေလးေတြပဲေရးေတာ့မယ္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ သိေလာက္ပါၿပီ။

သားသမိးတို႔က ျပဳလုပ္ရမည့္ က်င့္၀တ္ (၅) ပါး

1. ေမြးတုံ႕ေမြးမႈ၊ ျပဳဖြယ္ျပဳ၊ ကုလမ်ဳိးႏြယ္တည္။

ဆက္ခံအေမြ၊ ေသလြန္ေပ၊ မွ်ေ၀၀တ္ ငါးမည္။

မိဘတို႔က က်င့္ရမည့္ က်င့္၀တ္ ( ၅ )ပါး။

2. မေကာင္းျမစ္တား၊ ေကာင္းရာထား၊ သင္ၾကားတတ္ပညာ။

ေလ်ာ္ရာအိမ္ေပး၊ အေမြေပး၊ က်င့္ေရး၀တ္ ငါးျဖာ။

တပည့္တို႔က က်င့္ရမည့္ က်င့္၀တ္ ( ၅ )ပါး

3. ထ ၾကြ လုပ္ေကြ်း၊ သင္အံေမး၊ က်င့္ေရး၀တ္ငါးျဖား။

ဆရာသမားတို႔က က်င့္ရမည့္ က်င့္၀တ္ ( ၅ )ပါး

4. ယဥ္ေက်းေစမႈ၊ မွတ္ေစမႈႏွင့္၊ တတ္မႈမခ်န္၊ ျပန္၍ေဆာင္ႏွင္း၊ ေဘးကင္းေစမႈ

၀တ္ငါးခု၊ ျပဳေလျမတ္ဆရာ၊

လင္ေယာက်္ားတို႔က က်င့္ရမည့္ က်င့္၀တ္ (၅ )ပါး

5. မေပါ့စားမႈ၊ နာဖြယ္မႈနွင့္၊ သူကိုမက်ဴး၊ စိုးမွဴးလြဲထား၊

၀တ္စားဆင္ယင္၊ ဤငါးအင္၊ လင္တို႔ျပဳရၿမဲ။

အိမ္သူမယားတို႔က က်င့္ရမည့္က်င့္၀တ္ (၅ )ပါး

6. အိမ္ေရးတြင္က်ယ္၊ အိမ္၀ယ္လူေပါင္း၊ ေကာင္သားျပဳအင္၊ စင္ၾကယ္သီလ၊ ဓနေစာင့္ထိန္း၊

မၿပိန္းမပ်င္း၊ အရင္းတရား၊ ၀တ္ငါးပါ၊ မယားျပဳရၿမဲ။

မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းတို႔အေပၚ အမ်ဳိးသားတို႕က ျပဳရမည့္ က်င့္၀တ္ ( ၅ )ပါ။

7. ေပးေ၀မွ်တ၊ ပီယႏႈတ္ခ်ဳိ၊ က်ဳိးလိုျပဳမူ၊ ကိုယ္တူျပဳျခင္း၊

မခြ်တ္ယြင္းေစ၊ ဤငါးေထြ၊ မိတ္ေဆြက်င့္၀တ္မ်ဳိး။

အလုပ္ရွင္တို႔က ျပဳက်င့္ရမည့္ က်င့္၀တ္ ( ၅ )ပါး

8. အားတန္ခိုင္ေစ၊ ေက်ေအာင္ေပးေကြ်း၊ နာေရးျပဳျငား၊ အစားေကာင္းမွ်၊

လႊတ္သင့္ကလႊတ္၊ က်င့္၀တ္တရား၊ ဤငါးပါ၊ မွတ္သားအရွင့္၀တ္။

အလုပ္သမားက အလုပ္ရွင္အေပၚ ျပဳက်င့္ရမည့္က်င့္၀တ္ ( ၅ )ပါ။

9. အလ်င္ထေျမာက္၊ ေနာက္မွအိပ္ေရး၊ ေပးမွလည္းယူ၊ ျပဳမူေကာင္းတုံ၊

ဂုဏ္ကိုေျပာၾကား၊ ဤငါးပါး၊ မွတ္သားကြ်န္တို႔၀တ္။

ဒါယကာတို႔ က်င့္၀တ္ ( ၅ )ပါး

10. ေမတၱာသုံးပါး၊ တံခါးဟင္းလင္း၊ ေကြ်းေမြးျခင္း၊ ငါးသင္းလူတို႔၀တ္။

ရဟန္းတို႔က လူတို႔အေပၚျပဳက်င့္ရမည့္က်င့္၀တ္ ( ၅ )ပါ။

11. မေကာင္းျမစ္တာ၊ ေကာင္းရာညႊန္ၾကား၊ သနားစိတ္နူး၊ မၾကားဖူးက၊

ျပသသြန္သင္၊ ၾကားဖူးလွ်င္မူ၊ ခ်ဲ႕ထြင္ခြဲျခမ္း၊ နတ္လမ္းရွင္းလင္း၊ ေဖၚျပျခင္း၊

ေျခာက္သင္းရွင္တို႔၀တ္။

ဒီတရားေတြဟာ ႀကိးပြါးတိုးတက္လိုသူေတြအတြက္ အေထာက္အပဲ့ အမွီေကာင္းေတြပါ။

ကိုယ္ဆိုင္ရာနယ္ပယ္မွာ အၿမဲက်င့္သုံးသူတစ္ေယာက္ဟာ ႀကီးပြါးတိုးတက္မွာမလြဲပါဘူး။ ကိုယ္က

သူမ်ားရဲ႕ၿပဳံးျပမႈကိုလိုခ်င္ရင္ ကိုယ္ကလည္း သူမ်ားကိုၿပဳံးျပနိုင္ရမယ္။ ကိုယ္မိဘျဖစ္လာတဲ့အခါ

ကိုယ့္သားသမိးေတြရဲ႕ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မႈေတြ ေက်းဇူးသိတတ္မႈေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ထားတယ္ဆိုရင္

ကိုယ္သားက သားသမိးျဖစ္ေနခိုက္မွာ မိဘအေပၚတာ၀န္ေက်ဖို႔လိုပါတယ္။

မိတ္ေဆြေကာင္းကိုလိုခ်င္ရင္ ကိုယ္ကလည္း မိတ္ေဆြေကာင္းပီသဖို႔လိုတယ္ေလ။

ဒီလိုပါပဲ လူဘ၀မွာ ကိုယ္ကသားသမီးျဖစ္လိုက္။ မိဘျဖစ္လိုက္၊ ဆရာျဖစ္လိုက္၊ တပည့္ျဖစ္လိုက္နဲ႔

လုံးခ်ာလိုက္ေနေတာ့ အလွည့္ၾကမႏြဲစတမ္း ႀကဳံလာတဲ့ ဘ၀ေပးတာ၀န္ေတြကို

ေက်နပ္စြာေပးဆပ္မႈ ရယူမႈေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးေလ်ာက္လွမ္းနိုင္ၾကပါေစ။

ေနာက္အလ်င္းသင့္ရင္ေတာ့ မိတ္ေဆြတု၊ မိတ္ေဆြစစ္အေၾကာင္းနဲ႔ မိတ္ေဆြအမ်ဳိးအစားေတြ အရက္ေသာက္ျခင္း၊

ေလာင္းကစားလုပ္ျခင္းရဲ႕အက်ိဳးအျပစ္ေတြကို ေရးသားပါဦးမယ္။

ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိၾကပါေစ။

-

ဒုတိယေမေမ

ေမေမက ကြ်န္ေတာ့္ကို ခက္ခဲပင္ပန္းစြာနဲ႔ လူ႔ေလာက ႀကီးထဲသြတ္သြင္းခဲ့တယ္။ ေမေမနဲ႔ အတူေနရတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ လုိအပ္မႈဆိုဆာမရွိသေလာက္ပဲ ေမေမက အၿမဲျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့တယ္ေလ။ နားလည္သိတတ္တဲ့အရြယ္အထိ ေမြးေမေမရဲ႕ ေအးခ်မ္းမႈေတြကို ရရွိခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းသားအရြယ္ ပညာသင္ခ်ိန္မွာေတာ့ ေမြးေမေမနဲ႔ ေ၀းကြာသြားခဲ့ရတယ္။ ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ ေမတၱာေတြမပ်က္ၾကေပမဲ့ ေမေမနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္က တစ္ေနရာစီေ၀းကြာလို႔............ သတိရတမ္းတေနရေတာ့တယ္။
ေနာက္ေတာ့ ေလာကအသစ္မွာ ဘ၀သစ္ကို တစ္ဖန္ေမြးဖြါးေပးလိုက္ျပန္တာက အေမတစ္ေယာက္
ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ကမၻာမွာ ရပ္တည္ဖို႔ ေစတနာ ေမတၱာခြန္အားေတြနဲ႔ လိုအပ္သမွ် ပံပိုးခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ကြ်န္ေတာ္
့ဘ၀ရဲ႕ ဒုတိယေမေမေပါ့။
ဒီအေမက ကြ်န္ေတာ့္ကို စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေတြကို ေပးတယ္။ လြတ္လပ္စြာေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့ဘ၀ကို ဘယ္လိုအေႏွာင္အဖြဲမွမေပးဘူး ကြ်န္ေတာ္ႀကိဳက္တဲ့ လမ္းကို ေရြးခ်ယ္ ဖို႔အၿမဲေျပာတယ္။ ေနာက္ကေတာ့ ဒီေမေမက အၿမဲပံံ့ပိုလို႔ အားေပးေနတယ္။ ကြ်န္ေတာ့ဘ၀ရဲ႕ သုံးပုံပုံ ႏွစ္ပုံနီးပါး ဒီေမေမရဲ႕ ေစာင့္ေရွာက္ေပးမႈ အားေပးမႈေတြနဲ႔ ရွင္သန္ရတယ္။ အပူေသာကေတြမ်ားလြန္းတဲ့ ဒီေလာကႀကီးအတြင္းမွာ ေသာကကင္းေအာင္ ဘယ္လိုေနရမယ္ဆိုတာ ဒီေမေမက အလုပ္နဲ႔သက္ေသျပတယ္။
ကိုယ္တိုင္တရားထိုင္ျပတယ္။ ေအးၿငိမ္းမႈေတြကိုရွာဖို႔ ပါးစပ္က မေျပာဘူး ကိုယ္တိုင္လုပ္ၿပီး ေရွ႕ကေနဦးေဆာင္မႈေပးတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုနစ္ေတြနဲ႔မတူေအာင္ကိုပဲ အခု ဒီေမေမရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ အရမ္းကို ေအးခ်မ္းေနတယ္။ စိတ္ရဲ႕ေအးခ်မ္းမႈေတြဟာ ေမေမမ်က္နွာမွာ ထင္ဟတ္ေပၚလြင္ေနတယ္။ တရားဓမၼနဲ႔ လမ္းေၾကာင္းျပရုံတင္မက လိုအပ္အရာမွန္သမွ် ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့ ဒီေမေမကို ေလာကထဲစတင္ ေမြးဖြါးေပးတဲ့ ေမေမလိုပဲ စိတ္ထဲမွတ္ယူမိေတာ့တယ္။
ေမေမ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရိွပါေစ။ ။

ဒုကၡရွာသူ

ၾကာပါၿပီေလ...
ငါကိုယ္တိုင္
အခ်စ္ကို အျပစ္လို႔ ယူဆထားခဲ့တယ္။

- တစ္ခါတစ္ေလလည္း
ငတ္မြတ္ေနတဲ့ခ်စ္ျခင္းမ်ား
ဘယ္ေတာ့မ်ား ျပန္လည္ေမြးဖြါးလာမလဲလို႔
တိတ္တခိုး ေမွ်ာ္လင့္မိျပန္ေရာ။

- တကယ္ေတာ့ေလ...
ေ၀ဒနာဆိုတာ ခံစားသူအတြက္ပါ
မင့္မုန္းလို႔ ငါ ရွဴံးရင္ေတာင္
မင့္မရွဴံးေအာင္
ငါအေလ်ာ့ေပးတယ္လို႔ မွတ္
မင့္ၿပဳံးလို႔ ငါငိုခဲ့ရင္ေတာင္
မင့္မငို ရေအာင္ ငါဖန္တီးေပးတယ္လို႔မွတ္
မင့္မခ်စ္လို႔
အျပစ္လို႔ျမင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္
မင့္အျပစ္ကို ငါဖုံးကြယ္ခဲ့တယ္လို႔မွတ္
ျဖဴစင္တဲ့အခ်စ္ကို ငါေပးမယ္
တကယ္ခ်စ္ရင္ အျပစ္ကင္းစင္တယ္
မင့္ဘာလုပ္လုပ္ ငါခ်စ္တယ္
မင့္ ဘာေျပာေျပာ ငါသေဘာက်တယ္
မင့္ဘာေတြးေတြး ငါအားေပးတယ္၊

-ခ်စ္သူ႕အိမ္
သုႆာန္တစလို အက်ည္းတန္ေနရင္ေတာင္
နတ္ဘုံ အလား ငါခံစားမယ္
မင့္အတြက္ဆို ငါငုိရဲတယ္
ဘာပဲလိုလို ငါပံ့ပိုးမယ္
ငါတကယ္ရခ်င္တာက
ခ်စ္သူရဲ႕ သန္႔စင္ေသာအၿပဳံးပန္းတစ္ပြင့္
ငါ့ ႏွလုံးအိမ္မွာ ထိုးစိုက္ထားခ်င္တယ္....။ ။

ႏွင္းဆီ

ေရွးစာဆိုရွင္မ်ားက ႏွင္းဆီကို ေတာ္၀င္ ႏွင္းဆီလို႔ တင္စားခဲ့ၾကတယ္။ ႏွင္းဆီဟာ ဂုဏ္ျမင့္သူေတြရဲ႕ ျပရုပ္တစ္ခုလို႔ ဆိုရင္ေတာင္ရမလားမသိဘူး-
-လယ္ေတာကအျပန္
ပန္ခ်င္တယ္ ခေရဖူးဆိုလို႔
ေမာင္ခူးကာေပး။
-မနက္တုန္းဆီက
ေက်ာ့ဆံုးကို ေမာင္ျမင္ေတာ့
သူဆံတြင္ ႏွင္းဆီပြင့္ရယ္နွင့္
ဂုဏ္တင့္တယ္ေလး။ ။
ႏွင္းဆီဟာ ခေရထက္ ဂုဏ္ရွိတယ္တဲ့ ဒါေပမဲ့ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိဘူး ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့
ခေရပန္းကို ျမတ္နိုးတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ခေရ ပန္းပြင့္ေလးေတြဟာ အလွမပီေပမဲ့
ဆူးႏွင္းဆီထက္ေတာ့ ရနံ႕ကေမြးတယ္ေလ။ ေျခာက္ေသြ႕သြားသည့္တိုင္ ရနံ႕ေလးက သင္းသင္းႀကိဳင္လို႔ေပါ့။ ႏွင္းဆီးနဲ႔ ခေရ အေျပးၿပိဳင္ၾကစတမ္းဆို ကိုယ္က ခေရရဲ႕ ပရိတ္သေလ။ ဒါေပမဲ့ ႏွင္းဆီကို မမုန္းပါဘူး ႏွင္းဆီက ဂုဏ္ျမင့္လြန္းေတာ့ ကိုယ္နဲ႔မထိုက္တန္သလိုမ်ဳိးမို႔ ဘ၀တူ ခေရေလးနဲ႔ပဲ ေမွးစက္ပါရေစေတာ့ေနာ္။

ေမေမ

''ေမေမ'' ေရ...........
-ေရ ေအးေအးေလးတစ္ခြက္
အေမ့ လက္နဲ႔ တိုက္ေပးပါ။

-အေမ ၀ါးေကြ်းတဲ့ ထမင္းၿဖဴတစ္ဆုပ္ကိုိ
တရုတ္ ဆိုင္က ထမင္းထက္ သတိရေနတာ သား ေလးေပါ့။

-အေမခ်ဳပ္ေပးတဲ့ အကၤ်ီေလးက
သားဘ၀ကို ေႏြးေထြးေစတယ္။

-သား ေက်ာင္းေျပးေတာ့
အေမ သားကိုရိုက္ၿပီး
တိတ္တခိုး ရႈဳိက္ငိုေနတာ သားသိတယ္။

-ေက်ာင္းတက္ရန္ ၿမဳိ႕သြားဖို႔ လိုက္အပို႔မွာ
ကားမထြက္ခင္ မ်က္ရည္စို႔တာ သားျမင္တယ္။

-သား ဘြဲ႕ယူခ်ိန္ အေမ့မ်က္ႏွာ
စႏၵာလမင္း ရႈဳံးေလာက္ေအာင္
အၿပဳံးေရာင္ေတြတလက္လက္
ဆံ ပင္ျဖဴ အသက္ႀကိးေပမဲ့
မရင့္က်က္ေသးတဲ့ ကေလးသူငယ္လိုပဲ
သားအတြက္ ခ်စ္ျခင္းမွာေတာ့ ႏုေနဆဲ...၊

-ခုခ်ိန္မွာကား..........
နိုင္ငံရပ္ျခား၊ တိုင္းတစ္ပါးမွာ
ခြဲခြါလို႔သာ၊ ေနရပါသည္
ဌာေနကိုလြမ္း၊ ေမွ်ာ္ကာမွန္းလို႔
တမ္းတစိတ္မွာ ၊ မေျဖသာၿပီ
ရင္မွာေမာပန္း ၊ ျပန္လမ္းကိုေမွ်ာ္
အခြင့္ေပၚေသာ္၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊြင္ရႊင္
သားျပန္ခ်င္သည္..............
ရြာအ၀င္မွာ-
အေမလာႀကိဳလွည့္ပါေနာ္။

ေၾကာင္မေလး

ေၾကာင္ခ်စ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ေၾကာင္မေလးလို႔ ေခၚတဲ့အခါ သူက ခ်စ္စနိုးေလးနဲ႔ '' ေ၀ါင္း '' '' ေညာင္ '' လို႔ ျပန္ေအာ္တတ္တယ္။ သစ္ပင္တက္တာကေတာ့ တကယ့္ေၾကာင္တစ္ေကာင္လုိပဲ ပိေတာက္ပင္ေပၚတက္တဲ့ေနရာမွာ သူဟာ အရမ္းလ်င္ျမင္တဲ့ သူေပါ့။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ခူးရင္လည္း ကိုယ္တိုင္ တက္ခူးေလ့ရွိတယ္။
တကယ္ေတာ့ သူဟာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနတတ္သူေလးပါ။ စကားနိုင္ေျပာရင္ အန္ိုင္ရမွ ေက်နပ္တဲ့ သူမ်ဳိး ဒါေၾကာင့္ သူနဲ႔ စကားေျပာရင္ အၿမဲတမ္းအနိုင္ေပးရတယ္။ '' နင္ထက္ ငါသာတယ္ '' လို႔ေျပာမိရင္ '' တစ္ခုပို '' ဆိုၿပီး အနိုင္နဲ႔ ပိုင္းတတ္သူေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ ပဲ ကိုယ္ပါေရာၿပီး ေၾကာင္ကိုခ်စ္မိသြားေတာ့တယ္။
ေၾကာင္မေလး ေအးခ်မ္းပါေစ။

သီခ်င္းေလးနားေထာင္လုိက္ပါဦး

တစ္ခါတစ္ခါ ဘယ္သူ႔ကိုလြမ္းရမွန္းမသိဘူး စိတ္ထဲမွာ လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးခံစားေနရတယ္ တဲ့ ဒီသီခ်င္းေလးကို နားေထာင္ၿပီးရင္ေတာ့ ဟို .....စိုင္းထီးဆိုင္သီခ်င္းလို '' နဂိုက ရွိၿပီးသား အလြမ္းအေဆြး ဓာတ္ကို '' ဆြ '' ေပးလိုက္သလိုပဲ ... အျပင္မွာ ပူသလို ရင္မွာပူလာရင္ ခက္လွခ်ည္ရဲ႕'' ........အဲ့လိုျဖစ္လာရင္ေတာ့ တရားခံမရွာနဲ႔ေနာ္။ ေအးခ်မ္းပါေစ။

ပရိုဂရန္ ရဲ႕ ျမန္ႏႈန္းကို ျမွင့္တင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္

- Screen ရဲ့ ေအာက္ေျခမွာရွိတဲ့ ‘taskbar’ ကို Right click လုပ္ပါ။
- ေပၚလာတဲ့ box ထဲက ‘Task Manager’ ေရြးပါ။
- ‘Task Manager’ ထဲကမွ ‘process tab’ ကို ေရြးခ်ယ္ပါ။ ကိုယ့္ ပီစီထဲမွာ ရွိတဲ့ ပရိုဂရမ္ေတြ၊ browser ေတြ ေပၚထြက္ လာပါလိမ့္္မယ္။
- ကိုယ္ မၾကာခဏ သံုးစြဲေလ့ရွိတဲ့ ပရိုဂရမ္ေပၚမွာ “Right Click” ႏွိပ္ပါ။
- ‘pirority’ ကို High လုပ္လိုက္ပါ။
- ကိုယ္သံုးစြဲတဲ့ ပရိုဂရမ္ဟာ သိသိသာသာ အျမန္ႏႈန္း ျမင့္တက္လာပါလိမ့္မယ္။

သံသရာ လည္ေနတဲ့ တို႔ ကမၻာ

ကမၻာႀကီးရဲ႕ ျဖစ္ ပ်က္ ေျပာင္းလည္း ေနတာေတြ၊ ဘယ္အရာမွ မတည္မၿမဲဘူးဆိုတာေတြနဲ႔ နိုင္သူစားေနတဲ့ အစားသံသရာ လည္ပတ္မႈေတြ အံၾသစရာသိပ္ေကာင္းတယ္

မယုံဘူးဆိုတာ မၾကဳံဘူးေသးလို႕ပါ

ကားကို ေဘးေစာင္းေမာင္တယ္ လို႔ေျပာရင္ ရယ္ၾကမွာေပါ့ အခုေတာ့ ........

သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ ေရးထုတ္ျခင္း

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိပါသည္.......
-သူဟာ
ေနေတာ့ စ လုံး ( စကၤာပူ)
စားေတာ့ ကန္စြန္း (မိႈကန္စြန္း)
သုံးေတာ့ေဒၚလာ
Computer latest နဲ႔
အိပ္ပ်က္ ညေတြမ်ားေနသူ ေပါ့။

- ကြန္ပ်ဴတာကို ဖဲေခြ်ေနတာက ဗိုင္းရတ္
သူ႕ရင္ကို မျပတ္ နိပ္စက္ေနတာက
သံသယအေတြး
တစ္ခါတစ္ေလ '' အမေလး '' ကယ္ပါဦးတဲ့
တစ္ခါတစ္ခါလည္း ''ေပ်ာ္လိုက္တာ'' တဲ့
တစ္ခါတစ္ခါလည္း '' လူ႕ေရွ႕မွာ မငိုဘူး ''
ကြယ္ရာမွာ တိုးတိတ္စြာနဲ႔
ႀကိတ္မွိတ္ၿပီး ငိုလိုက္တယ္ တဲ့.....

-ငါ သူ႔ ကို ဖုန္းဆက္တဲ့အခါ
အရမ္းပင္ပန္းလို႔ပါ တဲ့
ေရွာင္ တိမ္းတဲ့ စကား နဲ႕
G-talk မွာေတာ့ အစိမ္းျပေနေလရဲ႕

-သူ႕ကို ဘယ္လိုေမးေမး
သူေျပာေနက်စာကားတစ္ခြန္း..
nothing to display ဆိုပဲ။
သူ႕မွာ ခ်စ္စရာေကာင္းတာက
ဘုက်က် ဂ်စ္ကန္ကန္
တစ္ယူသန္တစ္ဇြတ္ထိုး
အေပါက္ဆိုးတယ္ထင္ရေပမဲ့
သူႏွလုံးသားဟာ ႏူးညံ့တယ္
သူ႔အၿပဳံးဟာ ခ်ဳိသာတယ္
အဲ့.. ေန မသာရင္ေတာ့ ေရမခ်ိဳးတာသူ႕အက်င့္။

-ဒီမွာ သူငယ္ခ်င္း
Computer latest ကို
ႏွိပ္စက္တာက ဗိုင္းရတ္
သူ႕ႏွလုံးသားကိုဖဲ့ေခြ်ေနတာက
သံသယအေတြး လို႔
ငါေရးခဲ့တယ္ေနာ္။

-ဘယ္အရာမွ မေရရာတဲ့
ဒီကမၻာမွာ
အေသခ်ာဆုံးကေတာ့...
'' မင့္ နဲ႔ ငါ ''
ၿပီးေတာ့...
အားလုံးရဲ႕ႏွလုံးသားေတြကို
ေန႔ ည မျပတ္ ၀ါးမ်ဳိေနတာက
ၾကြက္ျဖဴနဲ႔ ၾကြက္မဲ
အသဲေၾကြျပဳန္း
ခႏၶာေတြဆုံး တဲ့အထိေပါ့

-ဒီလိုနဲ႔ ...
ၾကာလည္းမေမ့
ရွာလည္းမေတြ႕
ငါ နဲ႔ မင့္လည္း တစ္ေန႔......။ ။



-

ကႏၵီၿမိဳ႕ ဗုဒၶျမတ္စြယ္ေတာ္လွည့့္ပြဲ

ဓါတ္ပုံေလးတစ္ပုံ တင္ၾကည့္မယ္

ဘုန္းဘုန္း ကယ္ပါဦး စိတ္ေလေနလို႔ တဲ့ ဟုတ္လား

အမယ္ ဒါမွ ဒုကၡ........ ပုံျပင္တစ္ပုဒ္ေျပာျပမယ္ ေကာင္းရင္ေတာ့ forward မက္ေဆ့လုပ္လိုက္ေပါ့
အျဖစ္အပ်က္က ဒီလိုဒီလို ညီမေလးရဲ..................
ဇာတ္လမ္းက ဘုန္းႀကီးအပူနဲ႔ လူအပူ ဘယ္က ပိုပူသလဲ တဲ့ problem က
က်ဥ္းေျမာင္းတဲံ ေတာလမ္းေလး တစ္လမ္းေပၚမွာ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးနဲ႔ ဒကာတစ္ေယာက္ ခရီးသြားရင္း ေထြရာေလးပါးေျပာၾကတယ္
အရွင္ဘုရား........... တပည့္ေတာ္တို႔ လူေတြရဲ႕ဘ၀က ေတာ္ေတာ္ အပူအပင္မ်ားတယ္ဘုရား လို႔ေလ်ာက္တယ္ ဒီေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက
ေနစမ္းပါဦးဒကာရ မင့္တို႔ အပူက တို႔ေလာက္မပူပါဘူးကြာ လို႔မိန္႔သတဲ့ ........ဒကာကလည္း တပည့္ေတာ္တို႔အပူက ပိုပူတယ္ဘုရာ....
တပည့္ေတာ္တို႔မွာ မိုးရြာမေရွာင္ ေနပူမေရာင္ သားမယား ရပ္ရြာကိစၥ အို .........အပူေတြမွ မ်ားလိုက္တာ အရွင္ဘုရား တို႔မ်ားေအးခ်မ္းလို႔ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလည္း လို႔ ေလ်ာက္တယ္။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးကလဲ ဘယ္ဟုတ္မလဲတဒကာရ တို႔ အပူက ဒင္းတို႔ထက္ သာတယ္ဟ ဒကာက မိသားစု တစ္စုအတြက္ပဲ ပူရတာ တို႔က တစ္ရြာလုံးအတြက္ပူရတာဟ အခု ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသားကိုရင္ေတြ ထားခဲ့တာ ဒီေကာင္ေတြက ေမ်ာက္ရႈဳံးေအာင္ေဆာ့တဲ့အေကာင္ေတြ အခု ေလာက္ဆို ေက်ာင္းဂြ်န္းျပန္ေနေလာက္ၿပီကြ။ ေနာက္ၿပီး ငါမရွိရင္ မင့္တို႔ရြာ ႏွစ္ျခမ္းကြဲေတာ့မွာ ငါမွာစည္းရုံးေနရတာ ရြာထိပ္က လမ္းတံတားမေကာင္းတာကအစ ငါပဲဦးေဆာင္ေနရတာကြ ရြာသူႀကီးစကားဆို နားမေထာင္ၾကေတာ့ ငါပဲ ဦးစီးေနရတာကြ။ ေနာက္ၿပီ ဟိုတစ္ေန႔ကကြာ မင့္ျမင္တယ္။ ရြာေတာင္ပိုင္းက မိေအး ကေလးမဖြါးနိုင္တာ မင့္တို႔ ရြာသားေတြဘာမွမလုပ္တတ္ဘူးမို႔လား ငါမွာဘုန္းႀကီးတန္မဲ့ နဲ႔ကြာ ဟိုဖက္ရြာက ေဆးခန္းကို မနည္ ပို႔ေပးရတဲ့အျပင္ ေဆးဖိုးပါေပးခဲ့ရတယ္ ဒို႔မို႔ဆို ကေလးမ မိေအး ေသမလားမသိဘူး။ ရြာစာသင္ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းဆရာ ႏွစ္ေယာက္ရွိတာ တစ္ေယာက္က အလုပ္ထြက္သြားလို႔ ငါမွာ ၿမိဳ႕တက္ၿပီး ပညာေရးမႈးဆိုလား အဲ့ဒါ သြားေျပာရတယ္ ေနာက္တစ္ေယာက္ခ်ေပးဖို႔ အိုကြာ ေအာက္ထစ္ဆုံး မေန႔က သာဒင္လယ္ကို ငၿဖဳိးရဲ႕ႏြား ၀င္စားလို႔ ျပႆနာေတြျဖစ္ၾကတာ ဒါးေတြ ဒုတ္ေတြနဲ႔ ရြာလူႀကီးလဲ ဘာမွမတတ္နိုင္ဘူး ငါ ၾကား၀င္လို႔ ႀကိမ္းလုံးနဲ႔ ျဖန္ေျဖေပးရတာ စုံလို႔ကြာ တစ္ရြာလုံးအတြက္ ပူေနရတာနဲ႔ ငါမွာ တရားေတာင္မထိုင္နိုင္ဘူး လို႔ေျပာသတဲ့
အဲဒီအခ်ိန္မွာ စပါးေတြအျပည့္တင္ထားတဲ့ လွည္းတစ္စီးေမာင္လာတယ္ လမ္းက က်ဥ္းေတာ့ ေရွာင္ေမာင္လို႔လဲမရ ဆရာဘုန္းႀကီးနဲ႔ ဒကာကလည္း သူတို႔ ရဲ႕ သူအပူမ်ားတယ္ ငါအပူမ်ားတယ္ ဆိုတဲ့ problem ကအေရးႀကီးေနေတာ့ လမ္းလည္ေခါင္မွာ ျငင္းေနၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ စပါးလွည္းေမာင္းလာတဲ့ ဒကာက ဗ်ဳိ႕.........ဆရာေတာ္နဲ႔ ဒကာ လမ္းေလးနည္းနည္းေလာက္ပါဘုရားလို႔ ေအာ္ၿပီး လမ္းေတာင္းတယ္တဲ့ ဟ တို႔ကစကားေျပာေနတာ မၿပီးေသးဘူး ေဟ့ လွည္းေမာင္းတဲ့ဒကာ မင့္လာၿပီး ေျဖရွင္းေပးစမ္း မင့္တို႕ လူ ေတြရဲ႕ အပူနဲ႔ တို႔ ဘုန္းႀကီး အပူ ဘယ္က မ်ားသလဲလို႔ ဆိုၿပီး လွမ္းေျပာတယ္ ဒီအခါ လွည္းေမာင္းလာတဲ့ဒကာက ျပန္ေျပာတယ္တဲ့ ဒါက လြယ္ပါတယ္ ဘုရား တပည့္ေတာ္စမ္းသပ္ပါ့မယ္ဆိုၿပီး သူ႕လွည္းေပၚက စပါး ႏွစ္ ဆုပ္ ကို ဘယ္ ညာ ဆုပ္ၿပီး ဆင္းလာတယ္တဲ့
ကဲ့ တပည့္ေတာ္ စမ္းသပ္မယ္ဘုရားလို႔ ေလ်ာက္ၿပီး ဘယ္လက္က ဆုပ္ထားတဲ့ စပါးနဲ႔ ဘုန္းႀကီးနဲ႔ ျငင္းေနတဲ့ ဒကာကို လွမ္းပစ္ လိုက္ေတာ့ စပါးေတြက နီ ယုံပဲ နီ လာတယ္ တဲ့။
ေနာက္ ညာဖက္က ဆုပ္ထားတဲ့စပါးနဲ႔ ဘုန္းႀကီးကို လွမ္းပစ္ လိုက္ေတာ့ နီ ရုံမကပဲနဲ႔ စပါးေစ့ေတြဟာ ဘုန္းႀကီးကိုယ္နဲ႔လည္း ထိေရာ ေဖ်ာက္ကနဲ ေဖ်ာက္ကနဲ အသံေတြမည္ၿပီး ေပါက္ေပါက္ေတြျဖစ္ကုန္ေရာတဲ့ ဒီေတာ့ လွည္းေမာင္တဲ့ ဒကာက ဟုတ္တယ္ ဘုရား ဘုန္းႀကီး အပူက ပိုမ်ားပါတယ္ လို႔ ေလ်ာက္ရသတဲ့။ ကဲ့ ဘယ္လိုလဲ ကယ္ပါဦးလို႔ ေအာ္မေနနဲ႔ ညီမေရ ........... တို႔အပူက ပိုမ်ားသဟ။

မွတ္ခ်က္။ ေပါက္ေပါက္ ဆိုသည္မွာ စပါးကို ကိုးကင္းႏွင့္ေလွာ္လ်င္ အခြံ ကြဲၿပီး ေပါက္ထြက္လာေသာ ဆံပြင့္ကေလးမ်ားကို ေခၚသည္။

ၾကားဖူးနား၀ကို ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ ကို ျပန္ျပင္ေရးထားတာ။
ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိၾကပါေစ။
ဘ၀အေမာေတြ ေျပၾကပါေစ။
ကိုႀကီး suvannasan