ေမေမက ကြ်န္ေတာ့္ကို ခက္ခဲပင္ပန္းစြာနဲ႔ လူ႔ေလာက ႀကီးထဲသြတ္သြင္းခဲ့တယ္။ ေမေမနဲ႔ အတူေနရတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ လုိအပ္မႈဆိုဆာမရွိသေလာက္ပဲ ေမေမက အၿမဲျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့တယ္ေလ။ နားလည္သိတတ္တဲ့အရြယ္အထိ ေမြးေမေမရဲ႕ ေအးခ်မ္းမႈေတြကို ရရွိခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းသားအရြယ္ ပညာသင္ခ်ိန္မွာေတာ့ ေမြးေမေမနဲ႔ ေ၀းကြာသြားခဲ့ရတယ္။ ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ ေမတၱာေတြမပ်က္ၾကေပမဲ့ ေမေမနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္က တစ္ေနရာစီေ၀းကြာလို႔............ သတိရတမ္းတေနရေတာ့တယ္။
ေနာက္ေတာ့ ေလာကအသစ္မွာ ဘ၀သစ္ကို တစ္ဖန္ေမြးဖြါးေပးလိုက္ျပန္တာက အေမတစ္ေယာက္
ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ကမၻာမွာ ရပ္တည္ဖို႔ ေစတနာ ေမတၱာခြန္အားေတြနဲ႔ လိုအပ္သမွ် ပံပိုးခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ကြ်န္ေတာ္
့ဘ၀ရဲ႕ ဒုတိယေမေမေပါ့။
ဒီအေမက ကြ်န္ေတာ့္ကို စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေတြကို ေပးတယ္။ လြတ္လပ္စြာေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့ဘ၀ကို ဘယ္လိုအေႏွာင္အဖြဲမွမေပးဘူး ကြ်န္ေတာ္ႀကိဳက္တဲ့ လမ္းကို ေရြးခ်ယ္ ဖို႔အၿမဲေျပာတယ္။ ေနာက္ကေတာ့ ဒီေမေမက အၿမဲပံံ့ပိုလို႔ အားေပးေနတယ္။ ကြ်န္ေတာ့ဘ၀ရဲ႕ သုံးပုံပုံ ႏွစ္ပုံနီးပါး ဒီေမေမရဲ႕ ေစာင့္ေရွာက္ေပးမႈ အားေပးမႈေတြနဲ႔ ရွင္သန္ရတယ္။ အပူေသာကေတြမ်ားလြန္းတဲ့ ဒီေလာကႀကီးအတြင္းမွာ ေသာကကင္းေအာင္ ဘယ္လိုေနရမယ္ဆိုတာ ဒီေမေမက အလုပ္နဲ႔သက္ေသျပတယ္။
ကိုယ္တိုင္တရားထိုင္ျပတယ္။ ေအးၿငိမ္းမႈေတြကိုရွာဖို႔ ပါးစပ္က မေျပာဘူး ကိုယ္တိုင္လုပ္ၿပီး ေရွ႕ကေနဦးေဆာင္မႈေပးတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုနစ္ေတြနဲ႔မတူေအာင္ကိုပဲ အခု ဒီေမေမရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ အရမ္းကို ေအးခ်မ္းေနတယ္။ စိတ္ရဲ႕ေအးခ်မ္းမႈေတြဟာ ေမေမမ်က္နွာမွာ ထင္ဟတ္ေပၚလြင္ေနတယ္။ တရားဓမၼနဲ႔ လမ္းေၾကာင္းျပရုံတင္မက လိုအပ္အရာမွန္သမွ် ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့ ဒီေမေမကို ေလာကထဲစတင္ ေမြးဖြါးေပးတဲ့ ေမေမလိုပဲ စိတ္ထဲမွတ္ယူမိေတာ့တယ္။
ေမေမ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရိွပါေစ။ ။
No comments:
Post a Comment