ၾကာပါၿပီေလ...
ငါကိုယ္တိုင္
အခ်စ္ကို အျပစ္လို႔ ယူဆထားခဲ့တယ္။
- တစ္ခါတစ္ေလလည္း
ငတ္မြတ္ေနတဲ့ခ်စ္ျခင္းမ်ား
ဘယ္ေတာ့မ်ား ျပန္လည္ေမြးဖြါးလာမလဲလို႔
တိတ္တခိုး ေမွ်ာ္လင့္မိျပန္ေရာ။
- တကယ္ေတာ့ေလ...
ေ၀ဒနာဆိုတာ ခံစားသူအတြက္ပါ
မင့္မုန္းလို႔ ငါ ရွဴံးရင္ေတာင္
မင့္မရွဴံးေအာင္
ငါအေလ်ာ့ေပးတယ္လို႔ မွတ္
မင့္ၿပဳံးလို႔ ငါငိုခဲ့ရင္ေတာင္
မင့္မငို ရေအာင္ ငါဖန္တီးေပးတယ္လို႔မွတ္
မင့္မခ်စ္လို႔
အျပစ္လို႔ျမင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္
မင့္အျပစ္ကို ငါဖုံးကြယ္ခဲ့တယ္လို႔မွတ္
ျဖဴစင္တဲ့အခ်စ္ကို ငါေပးမယ္
တကယ္ခ်စ္ရင္ အျပစ္ကင္းစင္တယ္
မင့္ဘာလုပ္လုပ္ ငါခ်စ္တယ္
မင့္ ဘာေျပာေျပာ ငါသေဘာက်တယ္
မင့္ဘာေတြးေတြး ငါအားေပးတယ္၊
-ခ်စ္သူ႕အိမ္
သုႆာန္တစလို အက်ည္းတန္ေနရင္ေတာင္
နတ္ဘုံ အလား ငါခံစားမယ္
မင့္အတြက္ဆို ငါငုိရဲတယ္
ဘာပဲလိုလို ငါပံ့ပိုးမယ္
ငါတကယ္ရခ်င္တာက
ခ်စ္သူရဲ႕ သန္႔စင္ေသာအၿပဳံးပန္းတစ္ပြင့္
ငါ့ ႏွလုံးအိမ္မွာ ထိုးစိုက္ထားခ်င္တယ္....။ ။
No comments:
Post a Comment